شهریار
از زندگانیم، گِله دارد جوانیم شرمنده‌ی جوانی از این زندگانیم دارم هوای صحبت یاران رفـــــــــته را یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم گوش زمین به ناله‌ی من نیست آشنا مـــــــن طایر شکسته پَر آسمانیم گیرم که آب …
از زندگانیم، گِله دارد جوانیم شرمنده‌ی جوانی از این زندگانیم دارم هوای صحبت یاران رفـــــــــته را یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم گوش زمین به ناله‌ی من نیست آشنا مـــــــن طایر شکسته پَر آسمانیم گیرم که آب …